ประวัติผู้แต่ง

ประวัติผู้แต่ง

 สุนทรภู่เกิดเมื่อ  ๒๖  มิถุนายน  ๒๓๒๙  ในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช  บิดาเป็นคนบ้านกร่ำ  เมืองแกลง  จังหวัดระยอง  บิดามารดาหย่าร้างกันเมื่อสุนทรภู่อายุประมาณ  ๒  ขวบ  บิดาจึงไปบวชและได้เป็นเจ้าอาวาสวัดธรรมรังสีที่บ้านกร่ำ  เมืองแกลง  มาดาไปมีสามีใหม่  และได้ถวายตัวเป็นพระนมของพระธิดาในกรมพระราชวังหลัง

                    สุนทรภู่ได้เรียนหนังสือที่วัดชีปะขาว  หรือวัดศรีสุดาราม   เริ่มรับราชการในตำแหน่งเสมียนในกรมพระคลังสวน  ต่อมาจึงเข้ารับราชการในกรมอาลักษณ์  จนได้รับบรรดาศักดิ์เป็นขุนสุนทรโวหาร  และเป็นที่ปรึกษาในรัชกาลที่ ๒  ระหว่างนี้เคยต้องโทษเพราะเสพสุราจนเมาครองสติไม่ได้  เมื่อพ้นโทษได้เป็นพระอาจารย์ถวายอักษรสมเด็จพระเจ้าลูกเธอ  เจ้าฟ้าอาภรณ์  พระราชโอรสในรัชกาลที่ ๒ 

                    ในสมัยรัชกาลที่  ๓  สุนทรภู่ออกจากราชกาลและออกบวช  เมื่อลาสิกขาได้ถวายตัวอยู่กับพระองค์เจ้าลักษณานุคุณ  พระราชโอรสในรัชกาลที่  ๓  เมื่อเจ้านายพระองค์นั้นสิ้นพระชนม์ สุนทรภู่ต้องตกระกำลำบากลอยเรือเร่ไปแต่งกลอนไปเพื่อขายเลี้ยงชีพ  ภายหลังกรมหมื่นอัปสรสุดาเทพ  พระราชธิดาในรัชกาลที่ ๓  ทรงเมตตาชุบเลี้ยง

                    ในสมัยรัชกาลที่  ๔  สุนทรภู่เข้ารับราชกาลเป็นเจ้ากรมอาลักษณ์ในสมเด็จพระปิ่นเล้าเจ้าอยู่หัวและได้รับบรรดาศักดิ์เป็นพระสุนทรโวหาร  สุนทรภู่เป็นกวีที่เชี่ยวชาญการแต่งกลอนเป็นพิเศษ  มีผลงานการประพันธ์หลายประเภท

 ที่เป็นนิราศมีทั้งหมด  ๙  เรื่อง ที่เป็นที่รู้จักดีได้แก่  นิราศภูเขาทอง  นิราศเมืองแกลง  นิราศเมืองเพชร  เป็นต้น  ที่เป็นนิทานคำกลอนเช่น  พระอภัยมณี   ขุนช้างขุนแผนตอนกำเนิดพลายงาม  โคบุตร  ที่เป็นสุภาษิตเช่น  สวัสดิรักษา  สุภาษิตสอนหญิง  สุนทรภู่ได้รับยกย่องว่าเป็นกวีเอกแห่งกรุงรัตนโกสินทร์

                 องค์การศึกษาวิทยาศาสตร์และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ ( UNESCO)

ยกย่องสุนทรภู่ว่าเป็นกวีสำคัญคนหนึ่งของโลก  ในปี  ๒๕๒๙

                   สุนทรภู่ถึงแก่กรรมเมื่อ  พ.ศ.  ๒๓๙๘  ในรัชกาลที่ ๔  แห่งกรุงรัตนโกสินทร์  มีสิริอายุรวม  ๖๙ ปี